Cykl rozwojowy H. heterophyes
Jaja są wielkości 30 x 16 pm, podobne do jaj przywr z rodzajów Clonorchis lub Opisthorchis. Różnica polega na bardziej zaokrąglonych biegunach, braku zgrubienia skorupki poniżej wieczka, a także słabiej wykształconym guziczku na biegunie tylnym, tj. przeciwległym do bieguna z wieczkiem.
Cykl rozwojowy H. heterophyes przebiega podobnie jak cykl Opisthorchis feli- neus, z tym że pierwszymi żywicielami pośrednimi pasożyta mogą być wyłącznie mięczaki wód słono-słodkich – z rodzaju Pirenella i Cerithidium, drugimi pośrednimi zaś wiele gatunków ryb.
Człowiek zaraża się po spożyciu surowej, nie dogotowanej lub źle uwędzonej ryby zawierającej metacerkarie, które w jelicie przyczepiają się do jego ścian.
Chorobotwórczość. Heterofijoza (heterophyosis) charakteryzuje się bólami brzucha i biegunką w badaniu endoskopowym stwierdza się owrzodzenia jelit. Po przedostaniu się jaj do krwiobiegu powodują one zatory naczyń włosowatych, wyna- czynienia krwi oraz tworzenie się ziarniniaków, co jest szczególnie niebezpieczne w obrębie mózgu i serca.
Wykrywanie. Rozpoznanie opiera się na wykryciu jaj i dojrzałych przywr w kale.
Zwalczanie. W profilatyce heterofijozy ważne jest zwalczanie żywicieli pośrednich oraz unikanie spożywania surowej, nie dogotowanej lub źle uwędzonej ryby.
W leczeniu wykorzystuje się prazykwantel (Cesol, dzieci >4 rż. i dorośli w poje-dynczej dawce 25 mg/kg mc. w inwazji jelitowej, natomiast dla pozostałych 3 x dziennie przez 2 kolejne dni), niklozamid (Yomesan, 2 g jednorazowo) lub dehydro- emetynę (Dehydroemetine, 1 mg/kg mc. przez 10-15 dni) patrz F. hepatica.
